بهونه گیری

سلام آرام جانم،دختر نازم

مهرسای من بذار برات بگم از گریه هات از بهونه گیری هات از همه کارایی که نباید انجامشان بدی ولی میدی ودل مامان رو خون میکنی.

این چند وقته خیلی جیغ جیغو شدی و هر چی میشه ،هر کاری که بر خلاف میلت باشه شروع میکنی به جیغ زدن اونم چه جیغایی در حد تیم ملی،هر چی میگم مامان جیغ نزن کار خوبی نیست به خرجت نمی ره.

بعضی وقتا از دست جیغ زدنات عصبیم میکنی خود منم که کلا مدتیه از نظر روحی وضعیت مناسبی ندارم و شما هم که دیگه.....

دیشب وقتیکه داشتیم از شیراز برمیگشتیم اشکنان توی راه اصرار میکردی که باید پنل ضبط رو در بیارم و بذارم توی داشبورد ما هم که اجازه ندادیم و شما هم شروع کردی گریه کردن و جیغ زدن اولین بار بود که اینجوری گریه میکردی ما هم چیزی نگفتیم حدود یک ساعت گریه کردی و وقتی که خسته شدی اومدی بغلم و گفتی جی جی....

من و بابا تصمیم گرفتیم وقتی اینجوری از رو لجبازی گریه میکنی اصلا بهت اهمیت ندیم حتی نگات هم نکنیم هر چند به قول بابا دلمون برات کباب میشه ولی احساس میکنیم اینجوری بهتره و به نفع خودته..

پس عزیز دلم نازنینم! سعی کن این عادتهای زشتتو ترک کنی تا هم شما به آرامش برسی هم ما.

دوست دارم گلم.

اینم عکسی که وقتی عروسی بودیم و بابایی هم نبود برای یه چیز کوچولو گریه و زاری میکردی و جیغ میزدی و منم کلافه بودم از دستت.